Најголемата месечина на Сатурн има многу езера, планини и дини, а неговата површина е креирана од истите сили кои ја обликувале и Земјата, се резултатите од ново истражување.
Научници од Технолошкиот институт во Калифорнија открија дека видливата надворешност на Титан е геолошки една од најразноликите во Сончевиот Систем.
„Покрај разликите во материјалите, температурите и гравитационите полиња меѓу Земјата и Титан, многу обележја од нивните површини се слични и може да се интерпретираат како производ од истите геолошки процеси“, објавија научниците во списанието Nature Astronomy.
Со помош на радар и податоци собрани од сондата Cassini, која се урна на Сатурн во 2017 година, научниците успеаја да пополнат многу празнини во мапирањето на Титан, оддалечен околу 1,2 милијарди километри од Земјата.
Езерата и дините на Титан се со релативно младо потекло додека планинските предели се постари. Површината на Титан е обликувана со акумулација и ерозија на седименти и покажува јасни латитудални варијанти, со дини на екватор, висорамнини на средните земјописни ширини и езера на половите.
Исто како и во случајот со Земјата, површината на Титан е избраздена со кратери, ерозија, движење на тектонски плочи и можни вулкански активности.
„Титан, освен Земјата, е единственото познато небесно тело со течни површини“, вели Алис Ле Гал, дел од научниот тим.
